چای نذری

آقایمان نیز دلتنگ بازگشت ماست

و ما بیقرار سامرا

و دستانمان به دنبال چای نذری ، حرم سامرا

منیت

آب در طبیعت خود روان بود

راه خود را می رفت

بدون توقف

و من گه گاهی به لب رود میرفتم

اما اکنون

شیر آب را باز می کنم

و هر وقت بخواهم

آن را می بندم

منیت را اثبات میکنم

بی حال

نماز صبح را بی حال خواندم

و حال نداشتم

و خیلی بی حال زیارت عاشورا خواندم

 

دور نور

خورشید

به دور زمین

و من

به دور کعبه

طواف میکنیم

هر دو

به دور  نور

 

ویترین

در ویترین ات چه می چینی ؟

آنچه گرانبها تر است

بعضی ها

کالای لوکس

بعضی ها

...

و بعضی خود فروشی می کنند

یعنی امانت خدا را

برای فروش پرده دری می کنند

ادب می گوید

زینتم چادر است ...

 

مسیر

خورشید

 

نور به ماه می بخشد

 

و ماه

 

نور به تاریکی می بخشد

 

و تاریکی ها

 

به سمت نور مسیر میدهد

 

 

نا فهم

باید خواند

باید بارها خواند

باید چندین بار خواند

باید هرلحظه و تا آخر عمر خواند

شاید نفهمی

شاید کمی بفهمی

شاید هربار تنها ذره ای بفهمی 

این خاصیت هر نوشته مهم است

قیاس خوب بودن این نیست که زود بفهمی

آنچه نفهمی 

تو را به سیر فکر می برد

و این خود عبادتیست

پس بگذار سیاه نوشته ها را نفهمی

خدایا به ما بفهمان

که نمی فهمیم

راهی

قطره شدم

 

که راهی دریا کنی ، مرا

زندگی جهادی

بعد از سلام و درود

 

با اذن رهبرم

 

جهاد میکنیم

 

با زندگی جهادی

اصلاح میکند

بر دل می نشیند

نوشته هایم

اما اندکی صبر کن

تازیانه می زند این شعر بر منیتم

که خطی کز خرد خیزد    تو آن را از عنان بینی

هیچم

اصلاح میکند

بر دل می نشیند

نوشته هایش

که از قدرت اوست